vrijdag 25 oktober 2013

Feelings

Kennen jullie dat, dat gevoel dat je hebt als je bang bent mensen kwijt te raken. Gewoon dat ze van je weg gaan, verhuizen of mischien wel overleiden. Ik haat dat gevoel echt.

Mijn neef is heel belangrijk voor me, hij is een soort broer voor me maar dan nog bijzonderder voor me. Hij wil na zijn studie naar het buitenland. En dat doet mn zo veel pijn. Ik wil hem niet kwijt maar wil hen ook niet vragen hier te blijven voor mij. Dit soort dingen spoken door mn hoofd zo af en toe.

Gedachten spoken nou eenmaal door ons hoofd. Daar kunnen we niet zo veel aan doen. Ik denk dat het belangrijk is om er goed mee om te gaan. Ik heb niet altijd goed met m'n gevoelens en gedachten kunnen omgaan hier ga ik nog een artikel over schrijven. Maar ik heb nu de controle over Alles terug. Ik denk dat deze controle ervoor zorgt dat ik gelukkig kan zijn. Me veilig kan voelen. Zolang er niet teveel klappen achter elkaar komen sta ik heel stevig. En kan ik leven zoals ik nu doe. En blijf ik het graag delen met jullie. Heel belangrijk blijf wel voelen en laat vooral liefde je hart in want daarvan moet je blijven leven.

Vedi Vidi Vici

Veni Vidi Vici of wel Ik kwam, Ik zag, Ik overwon. Altijd heben deze drie worden me aangetrokken. Je komt op de wereld, krijgt de kans om er wat van te maken. Eigen realiseren wij ons dat te weinig.

Neem mezelf als voorbeeld. Ik ben nu 16 jaar, doe voor de tweede keer 4 havo en heb astma. 16 jaar geleden werd ik geboren en sinds dien ben ik aan het groeien om straks iets achter te laten voor anderen. Ik zit al twaalf jaar op school om te leren. Niet perse slecht maar het kost me moeite om door te zetten met leren. Ik ga door omdat ik iets wil betekenen voor andere later. Dat iets willen betekenen, als dat me straks lukt. Zou je toch kunnen zeggen dat ik kwam en zag en overwon.

Nog een voorbeeldje, ik heb al heel m'n leven astma. Vroeger was het heel simpel ik kon dingen niet zo goed als andere door mijn longen. Later werd het wat ingewikkelder, Ik begon het vervelend te vinden dat ik anders moest zijn door zo iets kleins als astma. En nu? Nu weet ik dat ik er niks aan kan doen dat het bij me hoort. Ik heb astma dat hou ik ook dus deal ermee. Dus weer kwam ik, zag ik en uiteindelijk overwon ik.

Wat ik dus eigenlijk zeggen wil, leef je leven heb. Heb een doel en vooral geniet ervan.