Kennen jullie dat, dat gevoel dat je hebt als je bang bent mensen kwijt te raken. Gewoon dat ze van je weg gaan, verhuizen of mischien wel overleiden. Ik haat dat gevoel echt.
Mijn neef is heel belangrijk voor me, hij is een soort broer voor me maar dan nog bijzonderder voor me. Hij wil na zijn studie naar het buitenland. En dat doet mn zo veel pijn. Ik wil hem niet kwijt maar wil hen ook niet vragen hier te blijven voor mij. Dit soort dingen spoken door mn hoofd zo af en toe.
Gedachten spoken nou eenmaal door ons hoofd. Daar kunnen we niet zo veel aan doen. Ik denk dat het belangrijk is om er goed mee om te gaan. Ik heb niet altijd goed met m'n gevoelens en gedachten kunnen omgaan hier ga ik nog een artikel over schrijven. Maar ik heb nu de controle over Alles terug. Ik denk dat deze controle ervoor zorgt dat ik gelukkig kan zijn. Me veilig kan voelen. Zolang er niet teveel klappen achter elkaar komen sta ik heel stevig. En kan ik leven zoals ik nu doe. En blijf ik het graag delen met jullie. Heel belangrijk blijf wel voelen en laat vooral liefde je hart in want daarvan moet je blijven leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten